Şu an bitkin,yorgun, uykusuz bir şekilde mutlu son hikayelerini okuyorsan, sen de bizdensin ve seni temin ederim ki doğru yerdesin!

Bir bebeğimizin olacağını duyduğumuzda dünyalar bizim oldu. 9 aylık hamilelik sürecimde okunan kitaplar, makaleler, bebekler için uygulanan teknikler  hepsini  didik didik ettim. “Çok basit dedim” içimden, bebek geliyor dünyaya, herşeyden habersiz ben nasıl yönlendirirsem o şekilde büyüyüp gidecek. Bebeğimiz doğdu gerçekten de dediğim gibi oldu. Nasıl yönlenirse o şekilde gitti tek sıkıntı yönlenenin ben olmam…

Aren Deniz hiç uyuyan bir bebek olmadı. ”Aman yavrum yenidoğan bebekleri çok ağlatılmaz göbeği fırtlar, ağlatma açtır emzir” diyen çok bilen çevrem sayesinde bebeğimi ağlatmadan büyüttüm fakat geriye kalan meme bağımlısı bir bebek ve ağladığı zamanlarda panik olan ebeveynlere dönüştük.

Günler böyle geçiyor, her akşam yatma saatinde strese giriyordum. 45 dakikada bir uyanıyor  ve saatlerce geri uyutmaya çalışıyordum.”6 aylık olsun düzelir, yaşına girsin toparlayacak, eee yavrum hepiniz böyle büyüdünüz ,ah biz neler çektik annelerin kaderi bu” diyen topluluk; siz sabahlara kadar çocukla cebelleşirken evlerinde mışıl mışıl uyuyorlardı.

Dünyanın en güzel şeyine sahiptim bir bebeğim vardı ama hayatım bu şekilde kabusa dönmemeliydi. Bebekli hayat bu olmamalıydı.

Derken bu uyku işine bir çözüm bulmam gerektiğine karar verdim ve çok şükür ki Beeanne sitesini (www.beeanne.com) buldum. Çiğdem Hanım’la ilk görüşmemizde dedim “jübilenizi yaptırmaya geldik, siz bu çocuğu uyutun her çocuk uyur zaten.” Sadece güldü, meğer herkes aynı şeyi söylüyormuş:)

İlk gece için korkularım vardı elbet neler yapılacağını biliyordum ama neyle karşılaşacağımı bilmiyordum. Aren Deniz’i yatırmadan önce Çiğdem Hanım’la görüştük, “ben yarın size nasıl bir gece geçirdiğimizi bildiririm” dedim. “Hayır, ben merak ederim, ne zaman uyuduğunu bana yazın” dedi ve o an anladım ki bu süreçte gerçekten yalnız değilim kendi evladıymış  gibi uğraşan, düşünen, çabalayan bir anne vardı yanımda.

Elbette biraz ağladı; ağlayacak da…16 ayın düzenini bir gece de değiştiriyorsunuz ve “hayır artık ben uyutmayacağım sen kendin uyuyacaksın, meme yok, sallama yok” diyorsunuz bebeğe illa ağlayacak, kurallara itiraz edecekti ve etti de ama diğer gece daha az ağladı, sonraki geceler daha az, şu an ise öpüyorum, yatağına yatırıp odadan çıkıyorum ve sabaha kadar deliksiz uyuyor (hiç ağlamadan). Bana biri söylese şu durumumuzu en son inanacağım şey olurdu sanırım. 15 günde iştahı inanılmaz arttı, daha sakin bir bebek oldu, çünkü düzene girdik…Ailecek kaçta yemek yiyeceğimizi biliyoruz, tabii kaçta uyuyacağımızı da.

Psikolojimi geri verdiniz, bana koskoca bir gece verdiniz, kendime ait zaman verdiniz. En önemlisi uyumuş, dinlenmiş, sabırlı bir  anne hediye ettiniz oğluma. İyi ki sizinle tanışmışım sabrınız, sakinliğiniz, verdiğiniz destek benim için çok önemliydi herşey için çok teşekkür ederim. İyi ki varsınız.

Annelerin kaderi böyle diye bir şey yok sadece uyku uyumayı bilmeyen bebekler var.

İlayda Düzağaç

BeeAnne Notu: Afyon’da da bir kapımız oldu:) Bazı insanların kalbi yüzüne, sesine vurur, yazısından da anlayacağınız gibi sıcacık bir anne. Bir tanecik oğluyla mutlu ve güzel bir ömür diliyorum.